1دانشیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
2دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
چکیده
بر اساس دسته بندی مشهور متافیزیکی، موجودات به دو دستۀ کلی و جزئی تقسیم می شوند. موجودات جزئی اشیاء متباینی هستند که منحصر به فرد و تکرار ناپذیرند. هر یک از ما انسانها یک موجود جزیی محسوب می شویم. با این حال میان موجود های جزیی شباهت هایی وجود دارد که بر اساس این شباهت ها آنها را دسته بندی می کنیم. هر شیء جزیی دارای صفاتی مشترک و نسبت هایی تکرار پذیر با دیگر اشیاء است. این صفات و نسبت های مشترک مساله ای را پدید آورده که به مسالۀ کلی ها معروف شده است. پرسش اصلی در باب کلی این است که آیا هویتی واقعی است؟ یا این که چیزی جز ساخته و پرداخته ذهن و زبان ما نیست. واقع گرایی، نام گرایی و مفهوم گرایی سه نظریه مشهور درباره کلی است. دیوید. م. آرمسترانگ از فیلسوفان طبیعت گرای معاصر پس از نقد نظریه های مختلف درباره کلی بر اساس طبیعت گرایی متافیزیکی خود نظریه ای ارایه کرده که آن را واقع گرایی علمی نامیده است. او با معرفی اوضاع امور در هستی شناسی خود کلیت و جزئیت را دو وجه از یک وضعیت امور می داند. این مقاله به بررسی و نقد نظریۀ آرمسترانگ درباره کلی می پردازد.
Considerations on David Armstrong's Naturalistic Theory of Universals
نویسندگان [English]
Mahammad Sadegh Zahedi1؛ Aref Aeini2
1Associate professor of Islamic philosophy and theosophy, Imam Khomeini international university
2PhD candidate of Islamic philosophy and wisdom, Imam Khomeini international university
چکیده [English]
According to a metaphysical classification, there are two different things; particulars and universals. That which is meant by Particulars is separated and exclusive things, that is, individuals who cannot be repeatable. For example, each of us is a particular human being. Among the particulars we find some similarities which make those particulars to be classified. Every particular has some common properties and relations with the others. These common properties and relations have led to a problem called "the problem of universals”. The main question on universals is whether they are real or just a linguistic term made by human beings. Realism, Nominalism and conceptualism are the three main theories on the Universals. David Armstrong, a contemporary naturalist philosopher has introduced a new theory on universals called Scientific Realism. He, by using the term as a state of affairs in his ontology, considers particularity and universality as two sides of a state of affairs. In this paper his theory on universals will be taken into consideration.
کلیدواژه‌ها [English]
Particulars, Universals, Naturalism, David Armstrong, Scientific Realism
مراجع
افلاطون، (1380)، مجموعه آثار (چهار جلد)، ترجمه: محمدحسن لطفی، تهران: انتشارات خوارزمی.
کاپلستون، فردریک، (1385)، تاریخ فلسفه (جلد یکم: یونان و روم)، ترجمه: سید جلال‌الدین مجتبوی، تهران: شرکت انتشارات علمیو فرهنگی و انتشارات سروش.
Armstrong, D.M. (1978,a) Nominalism and Realism (Universals and Scientific Realism, Volume 1).Cambridge: Cambridge University Press.
Armstrong, D.M. (1978,b)A Theory of Universals (Universals and Scientific Realism, Volume 2).Cambridge: Cambridge University Press
Armstrong, D.M. (1981), Nature of Mind, Harvester Press
ابتدای صفحه